ചൈനയില്‍ പറ്റിയ ആദ്യത്തെ അമളി

(2007 ഒക്ടോബര്‍ ഏഴാം തീയതി ചൈനാ കഥകള്‍ എന്ന എന്‍റെ മറ്റൊരു ബ്ലോഗില്‍ ഇട്ട നര്‍മകഥ 'കണക്കു പുസ്തകത്തിലേക്കു' മാറ്റുന്നു.....വായിച്ചവര്‍ക്കും, കമന്റിട്ട ഇസാദ്, വിന്‍സ്, മൂര്‍ത്തി, ത്രിശങ്കു , cynthia, ജോസഫ്, സുശീല്‍, മാഷ്‌ എന്നിവര്‍ക്കും നന്ദി).
--------------------------------------------------

ഡല്‍ഹിയില്‍ നിന്നും മനില വഴി 2005 മേയില്‍ ബെയ്ജിങ്ങില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ഇത്രയും പുലിവാല്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. 'അറബിക്കഥ' യില്‍ ശ്രീനിവാസന്‍ പറയുന്നതുപോലെ- 'യു ചൈന, ഐ കേരള- കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് പാര്‍ട്ടി' എന്നു പറഞ്ഞു നോക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല. കാരണം അറബിക്കഥ ഈയിടെയാണ് കണ്ടത്.

ചൈനീസ് വശമില്ലാഞ്ഞതിനാല്‍ ഓഫീസില്‍ നിന്ന് ഡ്രൈവര്‍ വരാന്‍ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചിരുന്നു. വലിയ കുഴപ്പമില്ലാതെ ആദ്യ ദിവസം കടന്നുപോയി.

വൈകിട്ട് ഡിന്നറിനായി ഒരു സഹപ്രവര്‍ത്തക ക്ഷണിച്ചപ്പോള്‍ വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞെങ്കിലും ഭാഷയറിയാതെ ഭക്ഷണം ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്യാനുള്ള പ്രയാസവും, വിശപ്പ് സഹിക്കുവാനുള്ള മനപ്രയാസവും, പിന്നെ അവളുടെ നിര്‍ബന്ധവും മൂലം കുറെ ദൂരം യാത്രചെയ്ത് അവളുടെ വീട്ടിലെത്തി. തിരിച്ചു ഹോട്ടലിലേയ്ക്കു ടാക്സിയില്‍ കയറ്റി വിടണമെന്ന ഉറപ്പോടെയാണ് പോയത്.

വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പൊള്‍ നേരത്തെ പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചതുപോലെ അവളുടെ ഇന്‍-ലോസ് ഫുഡ് റെഡിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഡല്‍ഹിയില്‍ ജെ. എന്‍. യു വില്‍ പഠിച്ചപ്പോള്‍ 'കീച്ചാസില്‍' കയറി ഒത്തിരി ചൈനീസ് ഫുഡ് കഴിച്ച മണവും പിടിച്ചു ബെയ്ജിങ്ങില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ എന്തോ ദ്വാരകയിലെ സെക്ടര്‍ 12 ന് അടുത്തുള്ള ഓടയിലെ മണമായിരുന്നു.

എന്തായാലും ഒതെന്ടിക് ചൈനീസ് ഫുഡ് ആദ്യ ദിവസം തന്നെ കഴിക്കാന്‍ പറ്റുമെന്ന മനോവ്യപാരവും ചെറിയ അഹന്തയുമായി ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ വന്നു അനൌണ്സ്മെന്റ്:

" ആനന്ദിനു ചിക്കന്‍ കറിയിഷ്ടമായിരിക്കുമല്ലൊ"

മനസ്സു വിണ്ടും തുള്ളിച്ചാടിയെങ്കിലും, 'അങ്ങിനെയൊന്നുമില്ല' എന്ന ഭാവത്തോടെ വിഭവങ്ങളും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുപ്പായി. അവളും അവളുടെ ഭര്‍ത്താവും 10 വയസ്സുള്ള മകനും അടുത്തിരുന്നു.

ഇടയ്ക്കിടെ സമയം കൊല്ലാനായി ഓരോ ചോദ്യങ്ങള്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചിരുന്നത് അവള്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും വിവര്‍ത്തനം ചെയ്ത് കൊണ്ടിരുന്നപ്പൊള്‍ വിഭവങ്ങള്‍ എല്ലാം എത്തി.

ഒരു നല്ല മനുഷ്യനാണെന്നു കാണിക്കാനായി 'ആദ്യം കൊച്ചിനു കൊടുക്കാന്‍' പറഞ്ഞു തീര്‍ന്നതും ഞാന്‍ കണ്ട കാഴ്ച ശരിക്കും എന്‍റെ കണ്ണ് തള്ളിച്ചു.

കോഴിക്കാല്‍ അതേപടി കുറെ മഞ്ഞ വെള്ളത്തില്‍ കിടക്കുന്നു. പയ്യന്‍സിന്റെ കയ്യില്‍ ഒരു കോഴിയുടെ കാല്‍ മുട്ടു മുതല്‍ പാദം വരെയിരുന്നു തത്തിക്കളിക്കുന്നു. കോഴി ദയനീയമായി കരയുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി.

കോഴിയുടെ ഇളം മഞ്ഞ തൊലികളും, കാലിലെ നഖങ്ങളും സീരിയലിലെ പ്രേത സുന്ദരികള്‍ സ്വരൂപം പ്രാപിക്കുന്നതിനെ ഓര്‍മപ്പെടുത്തി. പയ്യന്‍സിന് ഒരു കൂസലുമില്ല.

എങ്ങിനെ ഇതൊന്നൊഴിവാക്കി രക്ഷപെടണമെന്നാലോചിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ പെട്ടന്നൊരു ബുദ്ധി തോന്നി (സാധാരണ തൊന്നാറുള്ളതല്ലെയ്!).

'ഇന്ന് വ്യാഴാഴ്ചയാ, ഞാന്‍ ഇറച്ചിയൊന്നും കഴിക്കത്തില്ല' എന്ന് തിരുവല്ല ഭാഷ ആംഗലേയീകരിച്ച് ഒറ്റക്കാച്ച്.

എന്തോ പന്തികേടു തോന്നിയ സഹപ്രവര്‍ത്തക ചൈനീസില്‍ എന്തൊക്കയൊ കുശുകുശുത്തു. ' ഇവനെന്നാല്‍ നേരത്തേയങ്ങു കഴുവേറ്റികൂടാരുന്നൊ' എന്നൊ, 'ഞമ്മന്‍റെ കോഴീന്‍റെ കാല് ഈ നായിന്റെമോന് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ലെന്നൊ' മറ്റൊ ആയിരിക്കാമെന്ന് എനിക്കുറപ്പ്.

എന്തായാലും സമധാനം ഉറപ്പുവരുത്താനായ് ഞാന്‍ മറ്റൊരടവെടുത്തു. എനിക്കു ചൈനീസ് പച്ചക്കറി പ്രിപ്പറേഷന്‍സ് എല്ലാം വളരെ ഇഷ്ടമാണെന്നും വെജിറ്റബിള്‍ ഫ്രൈഡ് റൈസ്, മോമോസ് എന്നിവയുടെ ആരാധകനാണെന്നും അതിനാല്‍ കുറച്ചു ചോറും ഇച്ചിര എന്തെങ്കിലും തൊട്ടുനക്കാനും തന്നാല്‍ മതിയെന്നും പറഞ്ഞു നോക്കി.

നല്ലവളായ അവള്‍ക്കു കാര്യം മനസ്സിലായതുപോലെ തോന്നി.....പിന്നീടാരും നിര്‍ബന്ധിച്ചില്ല.
ഏല്ലാം പെട്ടെന്നു കഴിഞ്ഞു...

നന്ദി പറഞ്ഞു ടാക്സിയില്‍ തിരികെ പൊരുന്നപ്പോള്‍ എന്തോ ഒരു വല്ലായ്മ... വളരെ റൂഡ് ആയോന്നൊരു സംശയം. എന്തായാലും കോഴിനഖം കഴിക്കെണ്ടി വന്നില്ലല്ലൊ എന്ന് ഒരാശ്വാസവും.

ഒരു മാസത്തിനകം യഥാര്‍ഥ ചൈനീസ് ഫൂഡ്ഡിന്റെ മണത്തിലിഴുകിചേര്‍ന്നതും, ഒരു വര്‍ഷത്തിനകം ചൈനീസ് ഭാഷ കുറച്ചു വശമാക്കിയതും, വീണ്ടും ഒരു വീട്ടിലും പോയി ഫുഡ് അടിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാഞ്ഞതുമെല്ലാം ചരിത്രം

ഓ.ടോ : ഞങ്ങള്‍ ഇപ്പൊഴും വളരെ നല്ല സുഹൃത്തുക്കളാണ്.