ബ്ലോഗ് ജയന്തി

അങ്ങിനെ ഞാനും ബ്ലോഗില്‍ ഒരു വര്‍ഷം തികയ്ക്കുകയാണ്!
ഒക്ടോബര്‍ ആറാം തീയതി ശനിയാഴ്ച വെറുതെയിരുന്നപ്പോള്‍ ബ്ലോഗര്‍.കോമില്‍ പോയി ബ്ലോഗ് തുടങ്ങുന്നത് എങ്ങിനെ എന്ന് നോക്കി. ഇതിന് മുന്‍പും പല പ്രാവശ്യം നോക്കിയിരുന്നെങ്കിലും ഇവിടെ ഫ്രഞ്ച് ഭാഷയില്‍ ആയിരുന്നു ബ്ലോഗ്ഗറില്‍ ഇന്‍സ്ട്രക്ഷന്‍സ് കാണിച്ചിരുന്നത്. അതിനാല്‍ പലപ്പോഴും പാതി വഴി പരിശ്രമം ഉപേക്ഷിച്ചിരുന്നു. ജോസഫ് എന്ന സുഹൃത്തിന്‍റെ ഇംഗ്ലീഷ് ബ്ലോഗ് കണ്ടിട്ടാണ് ബ്ലോഗ് തുടങ്ങണം എന്ന ആശയം ഉദിച്ചത്.

ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പുകള്‍ ഇംഗ്ലീഷില്‍ എഴുതാം എന്നായിരുന്നു ഉദ്ദേശം. അതിനാല്‍ കുറുപ്പിന്‍റെ ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പുകള്‍ എന്ന് പ്രാസം ഒപ്പിച്ച് ബ്ലോഗിന് പേര് ഇട്ടു. ഒരു സ്റ്റൈലന്‍ പടവും, ഒരു മുഴം നീളത്തില്‍ ഒരു പ്രൊഫൈലും ഉണ്ടാക്കി. ജനനം, വിദ്യാഭ്യാസം, ജോലി......എന്നുവേണ്ട എല്ലാം ഉള്‍ക്കൊള്ളിച്ചു. പിന്നെ പോസ്റ്റ് എന്തെഴുതണം എന്നായി ചിന്ത. ഇത്രയും ആയപ്പോഴയ്ക്കും ഒരു മണിക്കൂറിലധികം ചിലവാക്കിയിരുന്നു. അതിനാല്‍ വെറുതെ ഒരു സ്വാഗതം ഇട്ടേക്കാം എന്ന് കരുതി. പിന്നെ വല്ലോം എഴുതീട്ട് സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്ക് ലിങ്ക് അയയ്ക്കാം എന്നും വിചാരിച്ച് ആദ്യത്തെ പോസ്റ്റ് ഇങ്ങനെ ഇട്ടു:

ടൈറ്റില്‍: Welcome to Anand's blog! ആനന്ദിന്റെ ബ്ലോഗിലേയ്ക്ക് സ്വാഗതം!

" Dear friends,
I have learnt about blogging after a lot of difficulties. Have a lot to say. Hope you will like it"
എന്ന് ഇംഗ്ലീഷില്‍ എഴുതി. (ഇംഗ്ലീഷില്‍ എഴുതിയത് പിന്നീട് തട്ടിക്കളഞ്ഞു :-))

ആരോ സുഹൃത്തുക്കള്‍ ഗൂഗിള്‍ ട്രാന്സില്‍ട്രേഷനെ കുറിച്ചും ഒരു ഇമെയില്‍ അയച്ചതിനാല്‍ വെറുതെ ഒരു രസത്തിന് ഇങ്ങനെ മലയാളത്തില്‍ ടൈപ്പി

' സുഹ്രുത്തെ,
വളരെ നാളത്തെ പരിശ്രമ ഫലമായിട്ടാണു്‌ ഈ ബ്ലോഗിന്റെ ഗുട്ടന്‍സ് പിടികിട്ടിയത്. എന്നാല്‍ അരക്കൈ നോക്കാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു. വളരെ അധികം പറയാനുണ്ട്. ഏല്ലാവര്‍ക്കും ഇഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് വിചാരിക്കട്ടെ.
സസ്നേഹം,
ആനന്ദ്"

ഡല്‍ഹിയില്‍ നിന്നും ഒരു സുഹൃത്ത് ജനീവയില്‍ എത്തിയാതിനാല്‍ നല്ല മീനും ചിക്കനും വാങ്ങി നാടന്‍ കറികളും ചോറും പാകം ചെയ്തു കഴിച്ചു.

രാത്രി ഉറക്കം വരാതെ ഇരുന്നപ്പോള്‍ വെറുതെ ബ്ലോഗ് ഒന്നു സന്ദര്‍ശിച്ചപ്പോള്‍ ദാണ്ടെ ഒരുത്തന്‍ വന്ന് നല്ല ഉപദേശം. ഫോട്ടോ ചെറുതാക്കൂ........എങ്ങിനെ ആ ഇമ്മിണി ബല്യ ഫോട്ടോ അവിടെ പിടിപ്പിച്ചത് എന്ന് എനിക്കല്ലേ അറിയൂ.....ആദ്യം മനസ്സില്‍ തോന്നിയത് ഇവരൊക്കെ ഞാന്‍ ബ്ലോഗ് തുടങ്ങിയ വിവരം അറിഞ്ഞൂ എന്നായിരുന്നു. അങ്ങിനെ ഞാന്‍ ആദ്യം കണ്ട മലയാളം ബ്ലോഗ് പ്രയാസിയുടെ ബ്ലോഗ് ആണ്. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ ആരെങ്കിലും ഇതൊക്കെ കാണുമെന്നോ കമന്റ് എഴുതുമെന്നോ ഉള്ള സംഗതിയേ അറിയുമായിരുന്നില്ല!

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോള്‍ വല്ലാത്ത ക്ഷീണം. മുഖത്ത് അങ്ങിങ്ങായി ചെറിയ കുരുക്കള്‍. ഇതെന്തിര് എന്ന് ചിന്തിച്ചപ്പോള്‍ 'ചിക്കന്‍ കഴിച്ച് ചിക്കന്‍പോക്സ് ആയോ' എന്നൊരു സന്ദേഹം. റിയോയില്‍ നിന്ന് എത്തിയിട്ട് ഒരാഴ്ച കഷ്ടിയെ ആയിരുന്നുള്ളു എന്നതിനാല്‍ നേരെ ആശുപത്രി തപ്പി, ഡോക്ടറിനെ കണ്ടു സംശയം സ്ഥിരീകരിച്ചു. ബ്ലോഗിങ്ങില്‍ നല്ല ഒന്നാന്തരം തുടക്കം. തലേന്ന് തന്നെ രണ്ടു മൂന്നെണ്ണം കണ്ടിരുന്നെങ്കിലും അത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല. ഏതായാലും ഒരാഴ്ചത്തേയ്ക്ക് ആവശ്യത്തിന് അരിയും പച്ചക്കറികളും പഴങ്ങളും എല്ലാം വാങ്ങി നേരെ റൂമില്‍ എത്തി. ചിക്കന്‍പോക്സിനെ കുറിച്ചു വിശദമായി ഗൂഗ്ലി. പിന്നെ കുറെ കിടന്നുറങ്ങി.

അടുത്ത ദിവസം മുഖം മുഴുവന്‍ ചിക്കന്‍ കുരുക്കളും ആയി കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കി വിഷണ്ണനായി ഇരിക്കുമ്പോള്‍ വെറുതെ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഓണ്‍ ചെയ്തു ബ്ലോഗില്‍ നോക്കി. ഇനി വേറെ ആരെങ്കിലും നോക്കിയെങ്കിലോ? അദ്ഭുതം വേറെ ആരൊക്കെയോ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. 'നവാഗതന് സുസ്വാഗതവുമായി' അഞ്ചല്‍ക്കാരനും, സ്വാഗതവുമായി കൊച്ചുത്രേസ്സ്യയും എത്തി. അപ്പോള്‍ മലയാളം എഴുതാനും വായിക്കാനും അറിയാവുന്നവര്‍ ബ്ലോഗില്‍ വിലസുന്നു എന്ന് മനസ്സിലായി. കൊച്ചുത്രേസ്സ്യയുടെ കമന്‍റ് ആണ് ഇംഗ്ലീഷില്‍ എഴുത്ത് നിര്‍ത്തി മലയാളത്തില്‍ എഴുതാന്‍ പ്രചോദനം ആയത്‌.

ഒരു സംശയം.ഇങ്ങനെ എല്ലാ പോസ്റ്റും ഇംഗ്ലീഷിലും മലയാളത്തിലും ഇടുമോ.ചുറ്റിപ്പോകും.. പറഞ്ഞില്ലാന്നു വേണ്ട :-)

ലാപ്ടോപ് നേരെ ബെഡ്റൂമിലേയ്ക്ക് മാറ്റി. എന്റെ ബ്ലോഗില്‍ കമന്‍റ് ഇടുന്നവരുടെ ബ്ലോഗ് തപ്പിപ്പിടിച്ച് അവിടെ എത്തി, പിന്നെ അവരുടെ പോസ്റ്റിലെ കമന്റ്റുകാരുടെ ബ്ലോഗുകള്‍ കണ്ടു പിടിച്ചു..........ഇടയ്ക്കിടെ കണ്ണാടി നോക്കും! വലിയ ഒരു കണ്ണാടി ഘടിപ്പിച്ച അലമാര നേരെ മുന്‍പില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ ചിക്കന്‍പോക്സിന്‍റെ വികൃതികള്‍ ഇടയ്ക്കിടെ കണ്ടുകൊണ്ടും മലയാളം ബ്ലോഗുകള്‍ വായിച്ചു കൊണ്ടും ഇരുന്നു. കമന്‍റുകള്‍ കണ്ടതോടെ രണ്ടാം പോസ്റ്റും രണ്ടാം ദിനം തന്നെ പോസ്റ്റി വീണ്ടും കമന്‍റുകള്‍ക്കായ് കാത്തിരുന്നു.ഇംഗ്ലീഷില്‍ നേരത്തെ ടൈപ്പ് ചെയ്തു വച്ചിരുന്ന ഒരെണ്ണം നേരെ മലയാളത്തില്‍ ആക്കി രണ്ടാം പോസ്റ്റ്! പലരും അതിനിടെ വന്നു....അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു ......ഒരാഴ്ച കൊണ്ടു ചിക്കന്‍പോക്സ് മാറിയപ്പോഴെയ്ക്കും ഞാനും ഒരു മുഴുവന്‍ സമയ ബ്ലോഗര്‍ ആയി. സാവധാനം ബ്ലോഗ്ഗിങ്ങിന്‍റെ മറ്റു ഗുട്ടന്‍സുകളും വഴങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി.ചിന്തയും മറ്റ് അഗ്രിഗേറ്ററുകളും ആണ് മറ്റുള്ളവരെ നമ്മുടെ ബ്ലോഗ് കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്നത് എന്നത് പുതിയ അറിവായിരുന്നു.

പിന്നീട് കവിതകള്‍ക്കും, തമാശകള്‍ക്കും മറ്റുമായി കുറുപ്പിന്‍റെ കണക്കുപുസ്തകവും, ജോലിക്കിടയിലെ അനുഭവങ്ങള്‍ പങ്കുവയ്ക്കാനായ് കുറുപ്പിന്‍റെ ഫീല്‍ഡ് ഡയറിയും തുറന്നു. തിരുവല്ലാക്കാരുടെ ദൈവമായ ശ്രീവല്ലഭന്‍ (ശ്രീവല്ലഭ ക്ഷേത്രം) എന്ന പേര് സ്വീകരിച്ചു, സംഭവങ്ങള്‍ എല്ലാം കുറെ കൂടെ വിപുലമാക്കി. ബ്ലോഗിന്‍റെ പേരും ശ്രീവല്ലഭന്‍റെ എന്നാക്കി. കൂടാതെ ബ്ലോഗില്‍ ജാതിപ്പേര്‍ എഴുതണ്ട എന്ന തോന്നലും ഉണ്ടായി............

ഇരുപതു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് തമാശയ്ക്ക് കവിതാരചന മത്സരത്തില്‍ പങ്കെടുത്ത്, തലയില്‍ തോന്നിയതെല്ലാം എഴുതി വച്ചു എന്നല്ലാതെ വേറെ ഒന്നും എഴുതിയിരുന്നില്ല. കേരളത്തില്‍ നിന്നും വര്‍ഷങ്ങളോളം മാറി നിന്നതിനാല്‍ മലയാളം വായനയും മനോരമ, മാതൃഭുമി ദിനപ്പത്രങ്ങളില്‍ ഒതുങ്ങിയിരുന്നു. ബ്ലോഗ് തുടങ്ങിയേല്‍ പിന്നെ കവിതയായി, കഥയായി, തമാശകളായി.......(ശ്ശോ എന്‍റെ ഒരു കാര്യം!)

**********

ഒരു വര്‍ഷത്തിനിടെ മൂന്നു ബ്ലോഗുകളിലായ് പതിനാലു കവിതകള്‍, എട്ട് ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പുകള്‍‍, അഞ്ചു നര്‍മലേഖനങ്ങള്‍, പൊതുജനാരോഗ്യവുമായ് ബന്ധപ്പെട്ട ആറ് ലേഖനങ്ങള്‍, രണ്ടു കഥകള്‍, പിന്നെ കുറെ ചവറുകള്‍!

കാര്യമായ് ഗുണമുള്ള ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും, എഴുതിയതില്‍ എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട കുറച്ചു രചനകള്‍ ഇവിടെ കൊടുക്കുന്നു.

കവിതകള്‍
1. ചിലതൊക്കെ അങ്ങിനെയാണ്!
2. നാലു ദശകങ്ങളുടെ വിഴുപ്പുകള്‍
3. ഊരു വിലക്കപ്പെട്ടവന്‍റെ ആത്മരോഷം
4. പെദ്ദാപുരത്തെ പെണ്‍കുട്ടി
5. ഒരുമിച്ചൊരു യാത്ര

കഥ
കാവേരി അക്ക
(ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ വായനക്കാര്‍ കമന്‍റ് എഴുതിയത് അനുഭവത്തിന്‍റെ വെളിച്ചത്തിലുള്ള ഈ കഥയ്ക്കാണ്)

നര്‍മം
1. പൊടിയാടി പാവങ്ങള്‍ -1 (ഉലക്കയമ്മയും വര്‍മ്മാജീടെ കുടിയും)
2. ചൈനയില്‍ പറ്റിയ രണ്ടാമത്തെ അമളി

ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പുകള്‍‍
1. തങ്കമണി- ഒരോര്‍മ്മ
2. മേലോരം ഗ്രാമത്തിലെ NSS ക്യാമ്പ്‌

************
ബ്ലോഗ് ജയന്തിയോടനുബന്ധിച്ചു ജനീവയില്‍ നടന്ന ഘോഷയാത്രയുടെയും വെടിക്കെട്ടിന്‍റെയും ചിത്രങ്ങള്‍ താഴെ. ചിത്രങ്ങളില്‍ ക്ലിക്ക് ചെയ്‌താല്‍ വലുതായി കാണാം.







വെടിക്കെട്ടിന്‍റെ വീഡിയോകള്‍ ഇവിടെ ഉണ്ട്:
വീഡിയോ 1
വീഡിയോ 2
ആസ്വദിക്കുക !